ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ κατά του καρκίνου

Σοφία Χρήσταινα

Εκδόσεις Εχέδωρος

Μου φαίνεται πολύ εύκολο για κάποιον υγιή άνθρωπο, να κάθεται αναπαυτικά στην πολυθρόνα του και να διαβάζει για τις περιπέτειες της υγείας άλλων ανθρώπων και να φτύνει στον κόρφο του, θαρρείς και το σάλιο του περιέχει ένα είδος απήγανου που ξορκίζει τις αρρώστιες.

Φανταστείτε όμως τώρα, σ’ αυτή την αναπαυτική πολυθρόνα στο σαλόνι του,να στρογγυλοκαθίσει κάποια μέρα ένας απρόσκλητος επισκέπτης, που ακούει στο όνομα… καρκίνος!

Του χτυπά την πόρτα και…

…και…;

«Όχι πανικός! Παρακαλώ όχι φρενίτιδα!» είναι το μήνυμα ενός βιβλίου μοναδικού στο είδος του, με τίτλο «Εγχειρίδιο Πολέμου κατά του καρκίνου», της Σοφίας Χρήσταινας.

Για να σας προλάβω, ας μην πάει το μυαλό σας σε τίποτε κουραστικές, καταθλιπτικές ή πολύπλοκες συνταγές ιατρικής πρόληψης ή θεραπείας της ασθένειας. Εδώ έχουμε να κάνουμε με λογοτέχνημα, δοσμένο με ένα ύφος γραφής, απολαυστικής μοναδικότητας. Μη φανταστείτε πως το “ειδικό θέμα” του βιβλίου, θα μπορούσε να βάλει φρένοστον ιδιαίτερο λόγο της συγγραφέως, τον εμποτισμένο με διασκεδαστικό χιούμορ και διανθισμένο με τις έξυπνες ατάκες της. Οπωσδήποτε έχουν γραφτεί πολλά και αξιόλογα βιβλία που αφορούν το θέμα της νόσου του καρκίνου, με τις εμπειρίες των ασθενών, την εξιστόρηση μιας δύσκολης κι ανηφορικής πορείας, με συμβουλές και άλλες πληροφορίες… Λοιπόν, ό,τι κι αν έχετε διαβάσει, ξεχάστε το. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι διαφορετικό. Έχουμε να κάνουμε με την κήρυξη ενός πολέμου, τις τακτικές μάχης και τα πολεμικά ανακοινωθέντα από τις δύο πλευρές των αντιπάλων… του ασθενή και του καρκίνου. Ο τρόπος όμως που παρουσιάζονται είναι τόσο απολαυστικός, που, τελειώνοντας το βιβλίο, στοιχηματίζω πως θα γυρίσετε στην πρώτη σελίδα και θα το ξαναδιαβάσετε.

Η κ. Σοφία Χρήσταινα θα σας πάρει από το χέρι, θα σας κλείσει το μάτι και θα σας βάλει στο παιχνίδι. Δεν γκρινιάζει, δεν μεμψιμοιρεί, δεν παραπονιέται για την τύχη της. Αναγνωρίζει τα λάθη που κατά την άποψή της οδήγησαν τον απρόσκλητο επισκέπτη στην πόρτα της, αναλαμβάνει τις ευθύνες της και ξεκινά την διήγησή της, αφού πρώτα μας τον συστήσει. Μας λέει…

«Είναι ένας άγνωστος που έβαλε σκοπό να γνωριστεί πολύ καλά μαζί σου, θες δεν θες. Και είναι άσχημος, όσο ποτό κι αν πιεις… Όσες φορές και να τον βλέπεις, δεν γλυκαίνει η φάτσα του, ποτέ. Βάλε τον εχθρό σου να κάτσει σε μια καλή θέση, σε μια δική του. Γιατί ήρθε για συγκατοίκηση και καλά θα ’ναι να ξέρεις πού θα τον βλέπεις. Το κακό με αυτόν τον κακό επισκέπτη είναι ότι ενώ δεν θα κάνεις τίποτε για να τον ευχαριστήσεις, αυτός δεν θα ξεκουμπίζεται! Ο πόλεμος λοιπόν αρχίζει. Καιρός να βγουν τα όπλα του καθενός…»

Οι συστάσεις τελειώνουν αλλά η συγγραφέας δεν σου αφήνει χρόνο να τρομάξεις. Μέσα από τη δική της περιπέτεια, σου δείχνει ένα δρόμο.Χωρίς να υποτιμά τον κίνδυνο, μέσα από μία φόρμα συμπεριφοράς σοφά υπομονετικής, θαρραλέας και  μαχητικής, δίνει παρήγορα μηνύματα κι ελπίδα. Τα λόγια της, προσεκτικά διαλεγμένα ώστε να αφυπνίζουν και να διεγείρουν την αντίσταση κι όχι την μεμψιμοιρία.

«Ο εχθρός έχει το τέλειο σχέδιο εξόντωσής σου εν εξελίξει… Όμως κι εσύ προλαβαίνεις να οργανωθείς για να τον παλέψεις. Ξύπνα τις τακτικές πολέμου που κρύβεις μέσα σου. Πες “αέρα”! και όρμησε στο πεδίο μάχης».

Η οπτική της συγγραφέως δεν θα μπορούσε να αφήσει κανέναν αδιάφορο. Οι δεκαοκτώ τακτικές πολέμου του εχθρού, που ακολούθησεστη διάρκεια της μάχης της μαζί του,αναφέρειπως της επέτρεψαν να αυτοαποκαλείται survivor. Τις προτείνει λοιπόν χωρίς να τις  υποδεικνύει, σαρκάζει κοιτάζοντας κατάματα αυτόν τον “καλικάντζαρο που θέλει να ροκανίσει το κορμί της” και του σηκώνει στη μούρη τη γροθιά της. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ από το βιβλίο της, είναι οι λίγες συγκλονιστικές λέξεις που του φτύνει καταπρόσωπο για να τον αφορίσει…

«Θέλω να ζήσω για να δω τον θάνατό σου!»

Ελένη Βεζύρογλου

Συγγραφέας-Γ.Γραμματέας της Ε.Λ.Β.Ε